آقا روز ۱۹دی با مردم قم دیدار داشتن
ما خوندیم. اونجاهایی که احتیاج به دقت بیشتر داشت رو جدا کردیم.(آبیهاش آقاست، باقیش افاضات حقیر)
بسم الله
«فَانتَقَمنا مِنَ الذینَ اَجرَموا وَ کانَ حَقًّا عَلَینا نَصرُ المُؤمِنین؛(۱) در آیهى قرآن، در سورهى مبارکهى روم، به تعبیر خداوند متعال نصرت مؤمنین حقّى است بر عهدهى خداوند؛ چند جا در قرآن کریم این تعبیر به کار رفته است - [مثل] عَلَیهِ حَقًّا فِى التَّوراةِ وَ الاِنجیلِ وَ القُرءان،(۲) و موارد دیگرى - و یکى اینجا است که میفرماید این حقّى است بر عهدهى ما یعنى بر عهدهى ذات اقدس پروردگار عالَم که مؤمنین را نصرت بدهیم. خب، این در چه شرایطى است؟ در چه شرایطى گفتهاند که مؤمنین نصرت پیدا میکنند؟ این در آن شرایطى است که هیچ روزنهى امیدى به حسب ظاهر وجود ندارد. ملاحظه کنید همین آیات را؛ آن وقتى است که دشمنِ جبههى ایمان با قدرت ظاهرى و با سرپنجههاى قوى در مقابل مؤمنین ایستاده است؛ یک مبارزهى جبههاىِ عظیمى بهوجود آمده است؛ در یک چنین شرایطى میفرماید: وَ کانَ حَقًّا عَلَینا نَصرُ المُؤمِنین.»
حقیر دقتی که داشتم روی صحبتهای آقا، این مورد رو زیاد دیدم. در جاهای دیگر امثال این جمله رو زیاد شنیدیم ازشون مثلا: ما به نصرت الهی ایمان داریم. آقا اصرار دارن که این نکته رو برای ما جا بندازن. اینکه اعتبار نصرت الهی برای ما بالاتر بره. سیر و حرکت جامعه به سمتی رفته که ایمان به نصرت الهی و جا باز کردن برای نصرت الهی در برنامهریزیهای ما کمرنگ بشه. این آفتیه که جامعه ما دچارش شده و برای مبارزه و مقاومت به از بین برد این آفت احتیاج داریم. ما اگر در پی اصلاح جامعه هستیم باید جایی برای این قضیه باز کنیم.
« آنجایى که شما مىبینید مؤمنینى هستند و نصرت پیدا نمیکنند، به خاطر این است که یا ایمان ضعیف است، یا ایمان غلط است - ایمان به چیزى است که نباید به آن مؤمن بود - یا ایمان همراه با بصیرت نسبت به مسائل جهان و مسائل حولوحوش خودشان نیست. نداشتن بصیرت مثل نداشتن چشم است؛ راه را انسان نمیبیند. بله، عزم هم دارید، اراده هم دارید، امّا نمیدانید کجا باید بروید.»
قابل توجه خودمون که میبینیم بعضی وقتا یه جای کار میلنگه.
«هدف را نباید فراموش کرد؛ هدف جمهورى اسلامى عبارت است از رسیدن به آرمانهاى اسلام، یعنى سعادت مادّى و معنوى بشر، یعنى پیشرفت در امور زندگى مادّى و معنوى. این هدف را نباید فراموش کرد،»
اگر بخواهم یک آسیب شناسی از منبرهامون بکنم، کوتاه و خلاصه اینه که تا به حال آخرت رو بدون دنیا به مردم عرضه کردند. برای اونور خوب برنامه ریختند ولی دنیای بندگان رو شلخته ول کردند. این شده که بعد از سی سال، اقتصاد و مناصب مملکتی و منابع قدرت افتاد دست کسانی که عموما بهره اخروی براشون کمتر مهم بود و بچه مذهبیها به شغلهای کم تاثیر و خردهکاری اکتفا کردند. از اون جایی که این نقاط( اقتصاد، قدرتهای مالی و روانی و... و اجراییات کشور) نقاط تاثیرگذار بر جامعه هستند، جامعه ما تحت تاثیر سیر و سلوک غیرانقلابی قرار گرفت و حالا در جایی هستیم که در باور مسئولین ما نمیگنجد که با مقاومت پیشرفت کنند، اقتصاد مقاومتی را عملی کنند. در جایی ایستادیم کهبا بالا و پایین شدن نرخ دلار، زندگی مردممون بالا و پایین میشه و ... بگذریم. بعدا اگر خدا خواست از این افاضات در مطلب دیگر عرض میکنم
«بنده توصیّهام همیشه به مسئولین محترم این است که براى رفع مشکلات کشور به نیروى درونى این کشور توجّه کنند؛ چشم به بیرون نباید دوخت؛ البتّه مسائل بیرون را باید حل کرد، در این شکّى نیست؛ یک ملّت فعّال، یک دولت فعّال، [یک] حکومت فعّال، در همهى زمینهها فعّال است؛ در مسائل بینالمللى، در مسائل منطقهاى، در مسائل دیپلماسى این فعّالیتها لازم است؛ منتها امید ما بایستى به پشتیبانى و کمک الهى و به نیروى داخلى ملّت و کشور باشد؛ این است که کشور را بیمه میکند.بنده توصیّهام همیشه به مسئولین محترم این است که براى رفع مشکلات کشور به نیروى درونى این کشور توجّه کنند؛ چشم به بیرون نباید دوخت؛ البتّه مسائل بیرون را باید حل کرد، در این شکّى نیست؛ یک ملّت فعّال، یک دولت فعّال، [یک] حکومت فعّال، در همهى زمینهها فعّال است؛ در مسائل بینالمللى، در مسائل منطقهاى، در مسائل دیپلماسى این فعّالیتها لازم است؛ منتها امید ما بایستى به پشتیبانى و کمک الهى و به نیروى داخلى ملّت و کشور باشد؛ این است که کشور را بیمه میکند.»
و باز هم محور خودباوری که باز این مورد هم مداوم در خواستهها و توصیههای آقا بوده و حتما باید روی این قضیه کار کرد. اینکه در مردم روحیه اعتماد به نفس شکل بگیره(بعد از توکل) و در مسئولین، اعتماد به خدا و مردم قبل از باور به قدرت ابرقدرتها شکل بگیره. آهای گروههای فرهنگی اولویت کاری عوض شده.... خیلی وقته...خیلی وقته خوشاخلاق بودن، رفته اولویت ۲
«نظام جمهورى اسلامى دربارهى موضوعات خاصّى که مصلحت بداند، با این شیطان براى رفع شرّ او و براى حلّ مشکل، مذاکره میکند؛ معناى این آن نیست که این ملّت مستأصل شده است، ابداً.»
الگوی خاص حفظ عزت در رفتارهای دیپلماتیک
«آمریکایىها حق ندارند دربارهى حقوق بشر حرف بزنند؛ [چون] دولت آمریکا بزرگترین نقضکنندهى حقوق بشر در دنیا است؛ نه [فقط] دیروز، [بلکه] همین امروز، همین حالا؛ اینها کسانى هستند که رژیم غاصب صهیونیستى به پشتوانهى اینها و پشتگرمى اینها است که دارد این همه شرارت در این منطقه میکند. فلسطین در چه وضعى است؟ فلسطینىها در چه وضعند؟ غزّه در چه حالى است؟ احوال مردم غزّه را مردم دنیا نمیدانند؟ بیمارِ محتاج درمان اضطرارى در آن قطعهى مظلومِ زمین، روى زمین مانده است، داروهاى ابتدایى در اختیار او قرار نمیگیرد! چرا؟ چون آمریکا پشت سر رژیم صهیونیستى غاصب است.
در تبلیغات انتخاباتى پنج شش سال قبل، یکى از وعدههایى که به مردم آمریکا داد، این بود که زندان گوانتانامو را تعطیل میکند؛ [الان] شش هفت سال گذشته، آیا زندان گوانتانامو تعطیل شد؟ اینها اینجورىاند. ظلم به مردم، حملهى به مردم، [آوردن] هواپیماهاى بىسر نشین در افغانستان و پاکستان، کشتار مردم بىگناه، هزاران گونه جنایت علیه غیر نظامیان در مناطق مختلف، و شیوههاى جنایت ناشناخته - که حالا خیلى از جنایات اینها شیوههایى است که براى مردم دنیا ناشناخته است، بعدها معلوم خواهد شد - آنوقت اینها اسم حقوق بشر را مىآورند؟ ما مدّعى نظام ایالات متّحدهى آمریکا و بسیارى از دولتهاى غربى هستیم، بهخاطر نقض حقوق بشرى که آنها انجام میدهند. ما مدّعى هستیم، ما از آنها سؤال میکنیم، ما گریبان آنها را میگیریم در پیشگاه دادگاه افکار عمومى دنیا؛ و آنها جوابى ندارند.»
این قسمت به کرات توسط آقا اشاره شده.
نشان دادن خباثت و رذالت مستکبرین
انگار داره میگه، میون سوالها و اتهامات پیاپی این مزدورها که به تو و نظامت وارد میکنن، تشکیکهایی که تو دلت میندازن، خودت رو گم نکن. با همین ولولهها و موجسواریها دنیا رو خر کردن، یکی باید بلند بشه از اینا سوال کنه. به جنایاتی که کردن اشاره کنه. بدعهدیهای اونها رو نشون عالم بده.
هنوز فرزندان این ملت بر اینکه آمریکا دشمن است، شک دارند و متاسفانه معمولا هم دشمن هم نمیدانند.
هنوز غرب و کثافت زدگیهاش برای خیلیها دنیای آرزوهاست. باید فکری کرد. باید برای نشان دادن خباثت غرب و آمریکا برنامه داشته باشیم. گرز حمله دست ماست. چون تاریخچه جنایات مال اونهاست.
---------------
سربازها!
برپا!